خوب که باشی...
برایشان عادی می شوی ،
تکراری می شوی!
تاریخ انقضایت زود سَر خواهد آمد ...
مهرت...
وفایت...
نجابتت...
خوبی ات...
وظیفه خواهد شد !
تو "بــــــــــــــاید " خوب باشی !
با خودت می گویی : خدای من !
این است تقاص ِ مـــــن ؟!!
محبتم !
مِـهرم!
وفایم!
نجابتم!
؟
.
.
.
اگر همه چیز مثل گذشته بازگردد...
دلت ،
غرورت،
باز نخواهد گشت !
تو...
هیــــــــچگــاه فراموش نخواهی کرد...
درآن وقت...
درآن لحظه...
در آن مکان...
غرورت به "یغما" رفت ..
اما خوب بمان !
کسی آن بالا هست که سپاسگزار همه ی خوبی هایت باشد ♥